สามร้อยสี่สิบสาม

บ้านเงียบสงบลงกว่าเดิมเมื่อเสียงอึกทึกจากโรงพยาบาล เสียงพยาบาลที่เดินกันขวักไขว่ และกลิ่นยาฆ่าเชื้อที่คละคลุ้งอยู่ตลอดเวลาได้จางหายไป แต่กลับมีเสียงครางอืออาเบาๆ เป็นจังหวะของลูกสาว เสียงฮัมต่ำๆ ของเครื่องทำความร้อน และเสียงฝีเท้าของฌอง-ลุคที่เดินไปมาในอพาร์ตเมนต์ดังขึ้นมาแทน หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปแล้วน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ